Woede!

Er bestaat nog steeds een groot misverstand over de emotie boosheid/ woede. Ik voel een grote drive om dat misverstand uit de wereld te helpen.

De boodschap die mensen 'met een kort lontje' krijgen is: 'Als jij je nou leert te beheersen, is dat goed voor jouw èn mijn welzijn. Jij bent verantwoordelijk voor mijn welzijn, mijn veiligheid. Dat voorop! Dus beheers je!'

Het misverstand zit hem o.a. in het woord 'beheersen'. Het jezelf moeten beheersen geeft zo gruwelijk veel extra spanning, dat een kort lontje een gevolg is/kan zijn, in plaats van de oorzaak.

'Leer jij nou maar eens tot 10 te tellen!', is de opdracht.

Als ik in mijn werk tegen iemand met een kort lontje zeg dat ik dat zelf het slechtste advies ooit vond, kijken ze me opgelucht aan. Er gloort hoop!

Want natuurlijk wil je iets met die woede. Iedereen wil iets met die woede. Ieder heeft er zelf last van, worstelt ermee, heeft last van schuldgevoel, onmacht, wil graag anders! Maar weet niet hoe!

En als iemand dat niet meer kan voelen, zelfs dan geloof ik dat het er nog is, maar verstopt onder die ijslaag van de IJskoning(in). Natuurlijk, men wil dat schuldgevoel liever niet voelen! Deksel erop!

Helaas, deze strategie is onderdeel van het misverstand.

Het moet anders, het kan anders, het ís anders!

Ook deze strijd krijgt veel aandacht in mijn boek, Mijn kleine Artemis.

Herken je die strijd? Ik zeg: bestellen!

P.S. Ik weet nog niet hoe mijn boek gelezen wordt door mannen, maar ik weet wel zeker dat ik ook mannen gezonde alternatieven kan bieden in de omgang met boosheid / woede.