Stem Speelplaats of Stem Werkplaats

Soms noem ik mijn praktijk een Stem Speelplaats, soms een Stem Werkplaats.

Beide woorden zijn me dierbaar.

Een speelplaats doet een beroep op het kind in je — het deel dat nieuwsgierig is, vrij, onderzoekend, dat klanken durft te maken zonder doel of oordeel. Ik nodig je daar van harte toe uit. Want juist in dat spel ontstaat vaak iets echts.

Maar… datzelfde kind heeft ook pijn opgelopen. Van kleine, schurende ervaringen tot grote wonden. Spelen vraagt dan om veiligheid, zachtheid, bedding. Een speelplaats klinkt voor mij soms té licht — alsof er geen ruimte is voor de lagen van verdriet, schaamte of stilte die zich óók willen laten horen.

Daarom kies ik vaker voor het woord werkplaats.

Niet omdat het om hard werken gaat — het heet niet voor niets geen Stem-Hardwerkplaats 😉 —

maar omdat het uitnodigt tot dóórwerken, onderzoeken, aanraken, doorleven.

In een werkplaats mag iets ontstaan. Mag het nog ruw zijn, onaf, in wording.

Je mag er materiaal voelen, proberen, vervormen, luisteren naar wat resoneert en wat niet.

Een werkplaats is de plek waar klank, levenslust, creativiteit en bewustzijn elkaar ontmoeten.

Waar spelen en werken samenvallen.

Ik zelf krijg er nooit genoeg van dit onderzoeksveld in te duiken. Duik je mee?

Kijk ook even naar mijn volgende blog, waarin ik nog wat concreter doorborduur op het 'hoe'.